Ben senin en çok sesini sevdim 
   Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi 
   Önce aşka çağıran, sonra dinlendiren 
   Bana her zaman dost, her zaman sevgili 

   Ben senin en çok ellerini sevdim 
   Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak 
   Nice güzellikler gördüm yeryüzünde 
   En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak 

   Ben senin en çok gözlerini sevdim 
   Kah çocukça mavi, kah inadına yeşil 
   Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar 
   Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil 

   Ben senin en çok gülüşünü sevdim 
   Sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran  
   Unutturur bana birden acıları, güçlükleri 
   Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman 

   Ben senin en çok davranışlarını sevdim 
   Güçsüze merhametini, zalime direnişini 
    Haksızlıklar, zorbalıklar karsısında 
   Vahşi ve mağrur bir  kaplan kesilişini 

   Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim 
   Tüm çocuklara kanat geren anneliğini  
   Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada 
   Sensin, her şeyin üstünde tutan sevgini 

   Ben senin en çok bana yansımanı sevdim 
   Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni 
   MERT'liğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim 
   Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...